sposób — m IV, D. sposóbsobu, Ms. sposóbsobie; lm M. sposóbsoby 1. «określona metoda, forma wykonania, ujęcia czegoś; maniera, styl» Sposób mówienia, czesania się. Sposób bycia. Sposób ubierania się. Pouczyć kogoś w grzeczny sposób. ∆ jęz. Okolicznik… … Słownik języka polskiego
Лапицкий, Анджей — Анджей Лапицкий польск. Andrzej Łapicki … Википедия
staroświecki — staroświeckiccy 1. «pochodzący z dawnych czasów, właściwy dawnym czasom; niemodny» Staroświecki dom, salon. Staroświeckie meble. Staroświecki sposób bycia, sposób mówienia. Staroświeckie ubranie. 2. «niezgodny z postępem, nie idący z duchem czasu … Słownik języka polskiego
powaga — ż III, CMs. powagaadze 1. blm «zrównoważony, opanowany sposób bycia, zachowania się; opanowanie odruchów, uczuć, zrównoważenie; poważny, dostojny wygląd wynikający z takiego sposobu bycia» Całkowita, zupełna, śmiertelna powaga. Patriarchalna,… … Słownik języka polskiego
przyjemny — przyjemnyni, przyjemnyniejszy «sprawiający dodatnie wrażenie, miły dla zmysłów, wywołujący uczucie zadowolenia, odznaczający się miłym sposobem bycia; sympatyczny» Przyjemny głos, uśmiech. Przyjemna powierzchowność. Przyjemny wyraz twarzy.… … Słownik języka polskiego
rubaszny — rubasznyni, rubasznyniejszy «prosty, nie zwracający uwagi na formy towarzyskie, poufale żartobliwy, swobodny w sposobie bycia, bezceremonialny; będący wyrazem takiego usposobienia» Rubaszne sformułowanie. Rubaszny dowcip, humor, śmiech. Rubaszna… … Słownik języka polskiego
rubaszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rubasznyni, rubasznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który jest swobodny, swawolny w sposobie bycia, zbyt bezpośredni, niezwracający uwagi na normy towarzyskie; także: odzwierciedlający ten sposób bycia : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
bycie — n I rzecz. od być. ∆ Sposób bycia «sposób zachowania się, postępowania, obcowania z ludźmi» … Słownik języka polskiego
dżentelmeński — dżentelmeńskiscy «dotyczący dżentelmena, właściwy dżentelmenowi; grzeczny, taktowny, dobrze ułożony» Dżentelmeński sposób bycia. po dżentelmeńsku «w sposób właściwy dżentelmenowi, taktownie, grzecznie» Zachować się po dżentelmeńsku … Słownik języka polskiego